ظاهر و باطن

دین تنها ظاهر را نگویند، اما امروز علمای ما تنها به ظاهر دین و اسلام تکیه کرده اند، و تنها زیبایی ظاهر آن را بیان می کنند. اما در حقیقت زیبایی باطن آن را در تصور هم نمی توانند به گنجانند.

Religion is not only an external structure, outward forms. now in our time, our scholars are making Islam, making religion, only a form, and speaking on and on about those magnificent forms from the outward aspect. But they can't imagine how magnificent it is inside

زمانی که توجه به ظاهر باشد، معنا از بین می رود. پس کسی که توجه به ظاهر گرداند، زندگی باطن را از دست می دهد.

When you are occupied with outward forms, you lose the meanings. Therefore, the one who is occupied by looking at outward things, by externals, is going to lose his inner life