و سِرّی هست که خداوند متعال آن را خصوصاً برای بنی آدم قرار داده است. با اینکه فرشتگان از پروردگارشان درخواست کردند، خداوند متعال فرمود که، آن سِرّ را من تنها به انسان کامل و به انسان القدیم داده ام.

And there is a secret (sirr), which Allah Almighty made especially, only for the sons of Adam. Even though the angels asked for it from their Lord, Allah Almighty said, “That secret thing from my divine presence has been given to the Perfect Man (Insan al-Kamil) and to the Original Man (Insan al-Qadim)”

خداوند متعال می گوید: شما باید به هیچ بودن راضی باشید. وقتی شما می آیید و می گویید: من هیچم، آن زمان او به شما عطا می کند. اما اگر بگویید: من (چیزی) هستم، او شما را با خود شما تنها می گذارد تا، آن چیز باشید. (که در تصورات خود ایجاد کرده اید).

Allah Almighty says You must be satisfied to be nothing When you come and say, I am nothing then He Gives to you But if you say, I am something He leaves you with yourself, to be that something.

كسى كه به صفات مطلق پروردگارش معتقد باشد در ميان جامعه و خصوصاً در خانواده خود محبوب است.

The one who believes in his or her lord Almighty’s absolute attributes is beloved among the community, and particularly beloved within their family.

چه چیزی به مردم آرامش می دهد؟ قلب آنها. و امروز مردم قلوب را به فراموشی سپرده اند.

What gives comfort to people? Their Hearts. And people now are leaving their hearts

زمانی که قلب شما به آرامش می رسد، دیگر مهم نیست که شما بر سنگی نشسته اید، در زندان به سر می برید، یا این که در آتش افکنده شده اید، تمام نگرانی ها از بین می رود، دیگر هیچ اهمیتی ندارد.

When your heart feels rest and comfort, then if you are sitting on a stone, if you are sitting in prison, if you are sitting on fire, no worry. (it) Dosen’t Matter

دین تنها ظاهر را نگویند، اما امروز علمای ما تنها به ظاهر دین و اسلام تکیه کرده اند، و تنها زیبایی ظاهر آن را بیان می کنند. اما در حقیقت زیبایی باطن آن را در تصور هم نمی توانند به گنجانند.

Religion is not only an external structure, outward forms. now in our time, our scholars are making Islam, making religion, only a form, and speaking on and on about those magnificent forms from the outward aspect. But they can’t imagine how magnificent it is inside

زمانی که توجه به ظاهر باشد، معنا از بین می رود. پس کسی که توجه به ظاهر گرداند، زندگی باطن را از دست می دهد.

When you are occupied with outward forms, you lose the meanings. Therefore, the one who is occupied by looking at outward things, by externals, is going to lose his inner life

هر پیش آمدی به دلیل اعمال ما می باشد. اعمال خوب پیش آمد های خوبی می آورد، و اعمال بد پیش آمد های بدی می آورد.

Everything happens as a result of our deeds. Good deeds bring good things, bad deeds bring bad things

هر علمی که دریافت می کنیم باید که از تکبر نفسِ ما بکاهد، تا آن که به کلی مانند خاک پاک گردیم، اما ما علم و عبادت خود را وسیله یی برای تفاخر ساخته ایم.

Every knowledge that we gain must take away something from our ego so that nothing remains with us, so that we become like dust, but instead, we are using our knowledge and our worshipping as the means of being proud

اگر نمی دانی چگونه فروتنی را اختیار کنی، پس نمی توانی عبادت گذار باشی.

If you do not know how to be humble, you can’t be a worshipper

اگر هر فردی یک قطره خوبی به دنیا باز دهد، رودخانه هایی از خوبی بر زمین جاری خواهند شد.

If every one gives one drop of that goodness-building, goodness rivers are going to run on earth